२२ ऑगस्ट २००९, तास भर झोप काढून पहाटे ३.३० च्या दरम्यान मला अमेय म्हात्रे ने हलवून उठवले, चल ऊठ टॅक्सी आल्या आहेत खाली. पटा-पट उठलो आणि तयारीला लागलो. ४ वाजता आम्ही सर्व खाली युथ हॉस्टेल च्या अंगणात आलो. टॅक्सी बाहेर लागल्याच होत्या, सर्वांचे सामान टॅक्सी मध्ये भरून घेतले. निघण्यापूर्वी साधनाने सर्वांचे या बाईक ट्रीप बद्दलच्या प्रतिक्रिया शूट करून घेतल्या. मला तर बाईक ट्रीप संपल्याचे जाणवायला लागले होते आणि फारच वाईट वाटत होते. साधना-उमेशचे फ्लाइट काही तासा नंतर होते आणि रोहन-शमिका दिल्लीत त्यांच्या नातेवाईकां कडे जाऊन मग येणार होते. या चौघांचा निरोप घेऊन आम्ही सर्व जड अंतकरणाने टॅक्सीत बसलो आणि एअरपोर्टच्या दिशेने निघालो. इतके दिवस आम्ही सर्व एकत्र मज्जा करत होतो आणि आता काही वेळा नंतर सर्व आप-आपल्या मार्गाला लागणार या भावने ने मला फार भरून आले होते.
दिल्ली एअरपोर्टला पोहोचलो आणि हा मी या ट्रीप वरचा जड अंतकरणाने काढलेला फोटो. आम्ही ११ जण एकत्र म्हटले तर मस्त-धमाल आलीच. टॅक्सी तून उतरल्या पासून मस्ती सुरु झाली ते चेक इन च्या लाइन मध्ये सुद्धा करतच होतो. आजू-बाजूचे बर्याच लोकांना आमच्या धतिंगगिरी मुळे त्रास होत-होता असे हि जाणवले. चेक इन करून निघालो तर सिक्युरिटी चेक मध्ये अभीने बाईकचे टूलकिट कॅबिन बॅग मध्ये ठेवले आहे असे कळले. मग काय पळत-पळत अभीने जाऊन परत टूलकिट चेक इन बॅग मध्ये ठेवले आणि शिरलो विमानात. विमानात तर आम्ही कुठे गप्प बसलो. तिकड़े हि आमची मस्ती सुरु होतीच. विमान उडल्यावर थोडा वेळे पर्येंत आम्ह्ची मस्ती चालू होतीच, मात्र थोड्या वेळाने मी गेलो झोपी. मुंबई आल्या वर दिपलीने मला उठवले.
मुंबई एअरपोर्ट वर बाहेर आल्यावर अभीने काढलेला हा फोटो. मला आता फोटो काढण्याची जराही इच्छा नव्हती. फारच वाईट वाटत होते, इतके दिवस आम्ही सर्व एकत्र होतो आणि आता पासून पुढे सर्व आप-आपल्या मार्गाला. सर्वांनी आप-आपल्या मार्गाच्या टॅक्सी बुक केल्या होत्याच. सर्व एकमेकांशी या ट्रीप वरचा शेवटचा निरोप घ्यायला लागलो. पुन्हा भेटू आणि घरी पोहोचल्या वर एस. एम. एस. करा असे म्हणत आम्ही टॅक्सीत बसलो. मी आणि शोबित एक मार्गावर होतो म्हणून लागलो आमच्या मार्गाला. शोबित त्याच्या इष्टस्थळी उतरला आणि मी बाईक ट्रीपच्या आठवणी माझ्या बरोबर घेऊन घरी पोहोचलो.
No comments:
Post a Comment